เรื่องเล่า ขอความรู้ ของประสบการณ์ เพื่อการประยุกต์
12 กรกฎาคม 2564
“ คนรุ่นหนึ่งนี่ต้องยอมรับว่าเค้าเก่งอยู่ 2 เรื่อง หนึ่งคือเรื่องบัญชี สองคือเรื่องการดูคน ทั้งสองเรื่องนี้อย่าไปเถียงเค้า ให้ขอความรู้จากเค้ามา ขอประสบการณ์จากเค้ามาให้ได้มากที่สุดดีกว่า”
คุณยศ ตันสกุล
บริษัท เอ็ม.เค.พี.ซี. คอร์เปอร์เรชั่น จำกัด
“ อ่อ พอดีผมนำเข้าสินค้าครับ แล้วทำไปทำมามันก็เยอะ ค่าขนส่งก็สูง ตอนนี้ก็เลยซื้อหัวลากตู้คอนเทนเนอร์ของตัวเองเลย สนใจใช้บริการได้นะครับ ”
ถ้อยคำที่ได้ยินแว่วๆจากผู้ใหญ่ที่เคารพด้านหลังเรียกความสนใจของเราได้ในทันที พี่คนนี้เจ๋งดีอ่ะ ซื้อหัวลากมาใช้เองเลยทีเดียว เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมา สำหรับการนำเข้าส่งออกนี่ ปัญหาหัวลากตู้ถือเป็นอีกหนึ่งปัญหาใหญ่ในการทำธุรกิจ จุกจิกทั้งเรื่องคนขับ ทั้งเรื่องพิธีการ ไหนจะเรื่องค่าใช้จ่ายต่างๆที่พุ่งสูงตามราคาน้ำมัน บริษัทขนส่งก็ขึ้นราคากันเป็นแถบๆ การซื้อหัวลากเป็นของตัวเองนี่ก็เป็นหนึ่งทางแก้ปัญหาที่น่าสนใจมากเลยทีเดียว
หลังจากวันนั้นก็เลยได้มีโอกาสนัดทานกาแฟยามดึกกับรุ่นพี่คนนี้ ที่ผ่านการแนะนำ และแนะนำให้รู้จักอีกที
“ บริษัทพี่ ทำอะไรนะคะ ”
ก็นำเข้าพวกเม็ดพลาสติกครับ แล้วตอนนี้ก็เริ่มแตกไลน์ไปหลายๆอย่างที่เกี่ยวข้องกันด้วย ของที่เรานำเข้ามานี่ก็จะส่งไปยังโรงงานต่างๆ อย่างเช่น พวกถุง แกลลอน เป็นต้น
“ ไปยังไงมายังไงถึงกลับมาทำธุรกิจที่บ้านได้คะ ”
ที่จริงช่วยคุณพ่อมาตั้งแต่ต้นแล้ว คือตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ คุณพ่อก็เริ่มก่อตั้งบริษัท พี่ก็เริ่มช่วยมาตั้งแต่ตอนนั้น เหมือนมันค่อยๆซึบซับเรื่องการทำธุรกิจนี้มาทีละน้อย พอเรียนจบมาก็มาช่วยได้เต็มตัวในทันที
“ มีพี่น้องกี่คน ? ”
3 คน พี่เป็นคนกลาง แต่เป็นผู้ชายคนเดียว พี่สาวเค้าไม่ยุ่ง ออกไปทำงานข้างนอก ส่วนน้องสาวนี่เข้ามาช่วยกันทำอยู่ตอนนี้ ก็จะแบ่งส่วนกันทำงาน ช่วยกันทำ
“ มีปัญหากับคุณพ่อบ้างมั้ยคะ เริ่มก่อตั้งมาด้วยกัน น่าจะไม่ค่อยมีปัญหาอะไร ”
มีสิ เยอะเลย เพราะเราเติบโตมาคนละยุคกัน คุณพ่อพี่ตอนนี้อายุ 66 แล้ว พี่อายุ 30 ก็ต่างกัน 36 ปี หลายๆเรื่องก็มีความคิดเห็นไม่ตรงกันบ้าง
คุณพ่อพี่ทำบัญชีเอง ก็จะมองภาพรวม มองกำไรขาดทุนออก มองคนเก่ง ส่วนพี่นี่ก็จะเป็นคนไปพบลูกค้า เป็นคนลงดีเทลในทุกๆอย่าง หลายๆเรื่องพ่อก็บอกเอาประมาณนี้พอๆ แต่พี่อยากให้ลงดีเทลให้ดีให้ชัดเจนไปเลย ก็จะทะเลาะกันบ้าง เห็นไม่ตรงกันบ้าง
“ คุณพ่อยังทำงานอยู่มั้ย มีแผนเกษียณมั้ยคะ ”
ไม่มี ยังคงทำงานเต็มตัว คุณพ่อยังยื่นภาษีเอง ยังดูบัญชีเองทุกอย่าง แล้วก็ยังคงคุยกับผู้สอบบัญชีเองด้วย นี่ก็เป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ในบริษัทมีพนักงานบัญชีเยอะมาก และระบบต่างๆยังค่อนข้างจะ mannual อยู่ ยังคงมีเอกสารมากมายอยู่ เพราะคุณพ่อสามารถคุมได้ เค้าไม่ยอมลงโปรแกรมอะไรต่างๆเพราะเค้าคุมเองไม่ได้
“ พี่เรียนมาตรงสายมั้ยคะ คิดว่าการศึกษามีผลต่อประสิทธิภาพการรับช่วงต่อรึเปล่า ”
ไม่ตรงเลย พี่เรียนมาทางเอเชียศึกษา ซึ่งใช้อะไรไม่ได้เลยในธุรกิจของพี่ จบมาก็เริ่มใหม่หมด เรียนรู้ใหม่หมด ถามว่าถ้าเรียนมาตรงสายแล้วก็ต้องเรียนรู้ใหม่อยู่ดีนะ เพราะว่าแต่ละธุรกิจมีความเฉพาะเจาะจงของงานแตกต่างกัน แต่ถ้าเลือกได้ มีลูกก็อยากให้เรียนวิศวะฯ เพราะสามารถนำมาประยุกต์ใช้กับงานได้ ถ้าเรียนวิศวะฯหรือบริหารมานี่ ได้ใช้แน่นอน
“ นอกจากเรื่องงาน มี Passion อย่างอื่นมั้ยคะ แล้วเวลาทำงานอึดอัดมั้ย ”
พี่ไม่ได้ชอบหรืออยากทำอะไรอย่างอื่นนะ อาจจะเพราะว่าถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เล็ก เราเป็นลูกชายคนเดียวด้วย ต้องรับช่วงต่อกิจการจากพ่ออยู่แล้ว ก็เลยไม่ได้คิดเรื่องอื่น
ส่วนเวลาทำงานอึดอัดมั้ย อึดอัดมาก แต่ไม่ใช่เรื่องว่างานไม่ใช่ตัวเอง หรือไม่อยากทำงานนี้ แต่เป็นเพราะบางอย่างเราเห็นโอกาสว่าธุรกิจนี้มันสามารถเติบโตได้อีก สามารถแตกกิ่งก้านสาขาไปตรงไหนได้บ้าง แต่คุณพ่อกลับเห็นแตกต่างกัน เห็นเป็นอีกแนวนึง ก็เลยทำให้อึดอัด
“ พี่มองอนาคตบริษัท และอนาคตตัวเองว่ายังไงคะ ”
บริษัทนี่ก็คงช่วยกันทำต่อไป พี่มองว่าพี่กับน้องสาวยังสามารถทำงานในบริษัทเดียวกันได้ เพราะว่างานมันเยอะมาก และมันยังสามารถเติบโตได้อีก
ถ้ามีน้องที่กำลังจะรับช่วงกิจการต่อจากครอบครัว อยากจะบอกอะไรกับเค้า ?
คนรุ่นหนึ่งนี่ต้องยอมรับว่าเค้าเก่งอยู่ 2 เรื่อง หนึ่งคือเรื่องบัญชี สองคือเรื่องการดูคน ทั้งสองเรื่องนี้อย่าไปเถียงเค้า ให้ขอความรู้จากเค้ามา ขอประสบการณ์จากเค้ามาให้ได้มากที่สุดดีกว่า เพราะว่าทั้งสองเรื่องนี้ต้องอาศัยประสบการณ์ การสั่งสมความรู้มา อย่างเวลาที่พี่ไปพบลูกค้าใหม่ๆ ถ้าเจ้าใหญ่ๆก็จะให้คุณพ่อไปช่วยดู แค่แวบเดียวเค้าสามารถบอกได้เลยว่าคนนี้ซื่อสัตย์นะ คนนี้ตั้งใจซื้อจริงนะ ซึ่งเค้าเดาไม่ค่อยพลาด อ่านคนไม่ค่อยผิดเลย
ส่วนเรื่องเทคโนโลยี เรื่องอื่นๆที่โลกกำลังเปลี่ยนไป การรับข่าวสารอะไรต่างๆ ก็ค่อยๆเอามาอธิบายให้เค้าฟัง อธิบายให้เค้าค่อยๆเข้าใจ อย่างพี่นี่ก็จะมีส่งข้อมูลข่าวสารไปให้พ่อทางไลน์นะ โชคดีที่ผู้ใหญ่รุ่นนี้ ถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยทันเทคโนโลยี แต่อย่างน้อยก็ยังเล่นไลน์ได้ พี่ก็จะทยอยๆส่งข้อมูลเค้าไปให้เค้าอ่าน
ผู้ใหญ่นี่เค้าจะไม่ค่อยฟังเรานะ แต่จะฟังเพื่อน ฟังคนข้างนอกมากกว่า เราก็ต้องพยายามให้เค้าไปเจอเพื่อน เจอคนข้างนอกเยอะๆ พี่เคยขอให้คุณลุงที่สนิทๆกันบอกข้อมูลบางเรื่องให้กับพ่อด้วย พ่อก็ฟังมาอย่างสนใจ แล้วก็มาเล่าให้เราฟังนะ อย่างนั้นอย่างนี้ ดีมากเลย มาลองทำกันมั้ย ทั้งๆที่มันก็เรื่องเดียวกับที่เราพูดให้เค้าฟังเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว แล้วก็ทะเลาะกันไปแล้วนั่นแหละ
บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของหนังสือ “ฉันนี่แหละลูกเถ้าแก่” ข้อคิดและบทสรุปจากการสัมภาษณ์ทายาทธุรกิจ โดย พราวพร
